ภิกษุทั้งหลาย มีสิ่งที่แล่นดิ่งไปสุดโต่งอยู่ ๒ อย่าง ที่บรรพชิตไม่ควรข้องแวะด้วย สิ่งที่แล่นดิ่งไปสุดโต่งนั้นคืออะไร? คือ
- การประกอบตนพัวพันอยู่ด้วยความใคร่ในกามทั้งหลาย อันเป็นการกระทำที่ยังต่ำ เป็นของชาวบ้าน เป็นของคนชั้นบุถุชน ไม่ใช่ของพระอริยเจ้า ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ และ
- การประกอบความเพียรในการทรมาณตนให้ลำบาก อันนำมาซึ่งความทุกข์ ไม่ใช่ของพระอริยเจ้า ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ สองอย่างนี้แล ภิกษุทั้งหลาย ข้อปฏิบัติเป็นทางสายกลาง ที่ไม่ดิ่งไปหาสิ่งสุดโต่งสองอย่างนั้น เป็นข้อปฏิบัติที่ตถาคต ได้ตรัสรู้เฉพาะแล้ว เป็นข้อปฏิบัติทำให้เกิดจักษุ เป็นข้อปฏิบัติทำให้เกิดญาณ เป็นไปเพื่อความสงบ เพื่อความรู้อันยิ่งเพื่อความตรัสรู้พร้อม เพื่อนิพพาน ภิกษุทั้งหลาย ข้อปฏิบัติที่เป็นทางสายกลาง ที่ไม่ดิ่งไปหาสิ่งสุดโต่งสองอย่างนั้น เป็นอย่างไรเล่า?
ภิกษุทั้งหลาย ข้อปฏิบัติอันเป็นทางสายกลางนั้น คือ ข้อปฏิบัติอันเป็นหนทางอันประเสริฐ ประกอบด้วย องค์ ๘ ประการ นี่เอง ๘ ประการคืออะไรเล่า? คือ
- สัมมาทิฏฐิ (ความเห็นที่ถูกต้อง)
- สัมมาสังกัปปะ (ความดำริที่ถูกต้อง)
- สัมมาวาจา (การพูดที่ถูกต้อง)
- สัมมากัมมันตะ (การทำการงานที่ถูกต้อง)
- สัมมาอาชีวะ (การดำรงชีพที่ถูกต้อง)
- สัมมาวายามะ (ความพากเพียรที่ถูกต้อง)
- สัมมาสติ (ความรำลึกที่ถูกต้อง)
- สัมมาสมาธิ (ความตั้งใจมั่นที่ถูกต้อง)
ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร มหาวาร.สํ.๑๙:๕๒๘:๑๖๖๔
#พระพุทธเจ้าตรัสว่าการทรงเจ้าเป็นเดรัจฉานวิชาเมื่อสมณะหรือพราหมณ์บางพวก ฉันโภชนะที่ทายกถวายด้วยศรัทธาแล้ว ท่านเหล่านั้นยังสำเร็จการเป็นอยู่ด้วยการเลี้ยงชีวิตผิด เพราะทำเดรัจฉานวิชา เห็นปานนี้อยู่, คืออะไรบ้าง ? คือ ดูฤกษ์อาวาหะ ดูฤกษ์วิวาหะ ดูฤกษ์ทำการผูกมิตร ดูฤกษ์ทำการแตกร้าว ดูฤกษ์ทำการเก็บทรัพย์ ดูฤกษ์ทำการจ่ายทรัพย์, ดูโชคดี โชคร้ายบ้าง, ให้ยาบำรุงครรภ์บ้าง ร่ายมนต์ผูกยึด ปิดอุดบ้าง, ร่ายมนต์สลัด ร่ายมนต์กั้นเสียง เป็นหมอเชิญผีถามบ้าง เชิญเจ้าเข้าหญิงถามบ้าง ถามเทวดาบ้าง ทำพิธีบวงสรวงพระอาทิตย์ บวงสรวงมหาพรหม ร่ายมนต์พ่นไฟ ร่ายมนต์เรียกขวัญให้บ้าง. ส่วนภิกษุในธรรมวินัยนี้ เธอเว้นขาดจากการเลี้ยงชีวิตผิด เพราะทำเดรัจฉานวิชา เห็นปานนั้นเสียแล้ว. แม้นี้ ก็เป็นศีลของเธอประการหนึ่ง (ไทย) สี.ที.๙:๕๙:๑๐๓-๑๒๑
